Qəzza müharibəsi başa çatdı - Kim itirdi, kim qazandı...

Ötən gün Qırmızı dəniz sahillərində ABŞ, Misir, Qətər və Türkiyə arasında Qəzzada atəşkəs barədə sənəd imzalanıb. Maraqlıdır ki, imzalanma mərasimində Qəzzada döyüşən tərəflər - İsrail və HƏMAS nümayəndələri iştirak etməyiblər.
Tramp gələn həftədən etibarən Yaxın Şərqdə yeni vəzifəyə başlayacaq. O, Qəzza sektoruna nəzarəti bərpa etməyə yönəlmiş “İdarəetmə Şurası”nın rəhbəri olacaq. Bu struktur bölgə sakinləri tərəfindən seçilməsə də, müşahidəçilər Trampın prosesə şəxsən qoşulmasını atəşkəsin qorunması üçün mühüm amil sayır.
Trampın planı 20 maddədən ibarətdir və siyasi nizamlanmanı bərpa, infrastrukturun yenidən qurulması və beynəlxalq nəzarət mexanizmləri ilə birləşdirir. Analitiklər bunu “idarəolunan çoxvektorlu diplomatiya” adlandırır, yəni prosesdə bir neçə oyunçu, bir neçə məqsəd və bir mərkəzi fiqur - Tramp var.
ABŞ Prezidentinin təşəbbüsü ilə yaradılacaq “Sülh Şurası”nın əsas məqsədi Qəzzanın idarəsini HƏMAS-dan alıb müstəqil fələstinli texnokratlara tapşırmaqdır. Plan üzrə yeni təhlükəsizlik qüvvələri Misirdə təlim keçəcək, Qəzzada isə beynəlxalq müşahidəçilər yerləşdiriləcək. HƏMAS tam silahı təhvil verməkdən imtina edir, lakin ABŞ tərəfi kompromis axtarır.
Müzakirələrə görə, bölgədə çoxmillətli “Sabitleşmə qüvvələri” yerləşdirilə bilər. İsrail bu qüvvələrdə Türkiyə hərbçilərinin iştirakına qarşı çıxır, əvəzində İndoneziya variantını təklif edir. Lakin Vaşinqton NATO üzvü kimi Türkiyənin rolunu daha məqsədəuyğun sayır. HƏMAS-ın İsrail girovlarının bir qismini azad etməyə razı salınmasında Türkiyənin çox vacib rol oynadığı bildirilir.
Qəzzanın gələcəyi
İsrail tam hərbi nəzarətdən imtina edərək bölgənin “qeyri-siyasi” idarəetməyə keçməsini müsbət siqnal kimi qəbul edir. Eyni zamanda, Tramp administrasiyası Qəzzanın bərpası üçün genişmiqyaslı maliyyə paketi və infrastruktur layihələri təklif edir.
Trampın “Gəzi planı” diplomatik baxımdan ziddiyyətli sayılsa da, ilk dəfədir ki, ABŞ təşəbbüsü təkcə hərbi və siyasi deyil, həm də iqtisadi və idarəetmə mexanizmlərini birləşdirir. Bu yanaşma Vaşinqtona həm bölgədə təsir gücünü bərpa etmək, həm də İsrail, Türkiyə, Misir və Körfəz ölkələri arasında balans yaratmaq imkanı verir.
Kim itirdi, kim qazandı...
Beynəlxalq analitiklər isə Qəzza müharibəsinin yekun nəticələrini hələ də müzakirə edir. Əksər müşahidəçilər hesab edir ki, bu qarşıdurmada tam hərbi qalib yoxdur. İsrail İranın regiondakı “şər oxu” adlandırılan təsir dairəsini zəiflətsə, HƏMAS-ın hərbi infrastrukturunun böyük hissəsini məhv etsə də, təşkilatı tam şəkildə sıradan çıxara bilmədi. Müharibə nəticəsində Qəzza faktiki olaraq dağılmış vəziyyətdə qalıb, lakin siyasi baxımdan bölgənin idarə olunması hələ də qeyri-müəyyəndir. HƏMAS isə ağır itkilər verməsinə baxmayaraq, tam təslim olmadı və ideoloji varlığını qoruyub saxladı.
Bu mənzərədə diqqətçəkən nümunə Azərbaycan Ordusunun qazandığı Zəfərdir. İkinci Dünya müharibəsindən sonra dünyada tam hərbi qələbə əldə edən yeganə dövlət məhz Azərbaycan oldu. Qarabağ müharibəsində Ermənistanın ordusu tam şəkildə darmadağın edildi, ərazi bütövlüyü bərpa olundu və nəticə beynəlxalq səviyyədə tanındı. Bu fakt bir daha göstərir ki, müasir dövrdə “tam qələbə” anlayışı yalnız hərbi güc deyil, həm də siyasi iradə, milli birliyə əsaslanan strateji planlama ilə mümkündür.